mommy style
02-02-2019 08:36:18
Mama worden, het doet wat met een mens. Los van het feit dat je leven zo wat halsoverkop verandert, doet het ook wat met je kleerkast en je stijl of dat deed het in mijn geval toch. Waar zijn de dagen, dat ik moeite deed om mijn nagels te lakken, mijn schoenen uit te zoeken en mijn kleerkast aan te vullen. Nu is mascara aanbrengen er meestal al te veel aan. Sommige mama's slagen er wel in om hun stijl te behouden, daar kan ik stiekem wel jaloers op zijn want WAUW, hoe doen ze het? Maar hey, misschien denken zij van mij wel hetzelfde als ik eens een goede dag heb. Eerlijk is eerlijk, (te) vaak heb ik er de energie niet voor.
Nieuwsgierig naar hoe mijn stijl veranderd is? Klik dan op de blogpost om verder te lezen.
Platte schoenen, dat moet geleden zijn van in het middelbaar. Zelfs tijdens mijn eerste zwangerschap bleef ik gewoon op hakken rondlopen, daarna is het snel bergaf gegaan. Hakken en een maxi cosi, geen goede combi. Hakken en zwangerschap nummer 2, een nog slechtere combi. Hakken in combinatie met een maxi cosi en een peuter aan de hand ... you see where I am going with this. Ach ja, je krijgt er een mooie baby voor in de plaats en gemakkelijke, platte schoenen.
2. Comfi style
Als ik vroeger vergelijk met nu, leek het wel of mijn kleren een eeuwigheid meegingen. Tegenwoordig ben ik al blij als ik een outfit 1 dag heb aan gehad: van 's morgens tot 's avonds. Dat wil zeggen dat ik 's morgens niet halsoverkop een nieuwe trui aan moest en dat er 's avonds niemand mijn outfit heeft onder gekotst/gekwijld/gesnotterd (schrappen wat niet past). Alle gezamenlijke eet -en badmomenten zijn een potentiële aanslag op mijn outfit. De wasmachine doet overuren en mijn kleerkast lijkt te verslijten tegen lichtsnelheid. Wassen doet kleding duidelijk geen deugd. In de winkel laat ik de delicate stofjes en de über zachte, fancy wollen truitjes dus voortaan links liggen. Is het comfortabel en moet het bij voorkeur niet gestreken worden, grote kans dat het in mijn kleerkast eindigt.
3. Nylonkousen
Rokjes en kleedjes, love it, alleen moet je daar in de winter nylonkousen onder aan. Nuja, zonder zou een statement zijn (en super koud), maar ik ben niet zo een durfal op vestimentair gebied en een koude mie. Iedereen weet dat velcro de grote vijand van nylon is, samen met ritsen in schoenen (why o why). Op de een of andere manier zijn babyspullen altijd ruim voorzien van velcro: de autostoel, het nestje in de maxi cosi, slabbetjes, de jas van mijn man (aaaah). Zonder kids was het al vlieg-en stuntwerk om een dag ladder-vrij door te komen, nu slaag ik daar helemaal niet meer in.
Het begint 's morgens met de autostoel. Daar hangt namelijk een koordje met velcro aan (sowieso een brainstorm die te vroeg geëindigd is bij maxi cosi) en die velcro zit letterlijk IEDERE keer aan mijn kous vast. Daardoor heb ik een ladder in mijn kous nog voor de dag goed en wel begonnen is. Als ik de autostoel 's morgens overleefd heb, dan is het 's avonds zeker van dat. Eerlijk, ik heb al eens met de schaar in mijn hand aan die autostoel gestaan... maar niet de moed gehad om het ding er effectief af te knippen (gaat dat dan niet rafelen?) Enfn mijn nylonkousen situeren zich nu dus in de categorie DEN70 en meer. Voor de niet kenners, dat komt overeen met een wollen legging of zoals mijn dochter van 3jr het elegant weet te verwoorden "hé mama, wij hebben dezelfde kousen aan" ... juist ja.
4. Coupe fatigué
Ik durf niet zeggen hoe lang het geleden is dat ik naar de kapper ben geweest. Laat ons het er op houden dat het vóór de geboorte van de jongste was en dat het mij niet flatteert. Dat gezegd zijnde, neem ik mijzelf bijna iedere week voor, om eindelijk een afspraak te maken voor die coupe soleil en slaag ik er maar niet in om het effectief te doen. Serieus, hoe moeilijk kan het zijn om een afspraak te maken ... te moeilijk blijkbaar. Op het einde van een werkdag heb ik er niet de fut voor en tijdens een weekend niet de tijd. Allemaal excuses maar ondertussen loop ik rond met haren die de lengte hebben van een 20-something beach babe en de kleur van een overjaarse (grijze) cavia. Enfin een coupe die een 35-something niet waardig is. Misschien moet ik maar eens een kapper aan huis zoeken? Who am I kidding, dat is veel te veel opzoekwerk.
5. Kidsfashion
Ik zou willen zeggen, dat hoewel mijn look vaak te wensen over laat, de kindjes er altijd bijlopen als om door een ringetje te halen, maar ook dat is een leugen. De oudste heeft een afkeer ontwikkeld van speldjes en rekkertjes waardoor ze er 90% van de tijd redelijk verwilderd uitziet (fijne haartjes + wind = klitten). De jongste zit in de fase waarin hij zo goed als constant vol eten, snot of kwijl hangt. Tandjes krijgen in combinatie met zelf leren eten en de winter-snottebellen-tijd zijn niet meteen optimaal. Als klein pluspuntje denk ik wel dat hun gezamenlijke kleerkast groter is dan de mijne, met dank aan online shopping. Tijd om uitgebreid te shoppen voor mezelf en dat maandelijkse snuisterbezoekje aan mijn favoriete winkel, dat zit er al lang niet meer in. In de plaats is er een halfjaarlijks shop uurtje waarbij de beproefde "goed genoeg" techniek wordt toegepast, ook wel gekend als "grab and go". Aan online shopping voor mezelf ben ik nog niet toe, misschien een werkpuntje voor 2019, samen met die kappersafspraak.
Wil dat zeggen dat ik er altijd wat verschoten bij loop? Ik mag het hopen van niet. Mijn standaard is gewoon wat gezakt. Waar het vroeger vooral mooi moest zijn, weegt nu praktisch het meeste door. Waar ik vroeger af en toe mijn nagels deed en in de weer was met eyeliner en foundation, voel ik mij nu al opgemaakt met enkel mascara aan. Het kost me net wat meer moeite om netjes de deur uit te gaan, moeite die ik helaas niet altijd kan opbrengen, maar hey we zijn (meestal) wel overal op tijd, wat ook al een hele opgave is ... iedere dag opnieuw.
Met dank aan: Speaking through silence photography
voor de prachtige coverfoto